چه کار کنم تا همسرم مرا به اندازه بچه ها دوست داشته باشد؟ 
 
خود را خوشبخت می دانم، شوهری دارم که بهترین دوست من حساب می شود و دو تا دختر سالم هم داریم. شرمنده ام اعتراف کنم که نسبت به دختران خود حسادت می کنم! حقیقت این است که همسرم به بچه ها بیش از من مهربانی و توجه می کند. از اینکه پدر خوبی است افتخار می کنم، اما نیاز دارم رابطه نزدیکتری با شوهرم داشته باشم. سعی کردم با او صحبت کنم او صحبت های من را انتقاد تلقی کرده و از من دورتر شده است. آیا پر توقع هستم؟
خودت چه حدس می زنی؟ حسادت پنهان شما به دختران که علاقه و رفتار شوهرتان را دریافت می کنند در هزاران زوج دیگر هم وجود دارد. مطمئن باش آدم بد، خودخواه و غیر عادی نیستی. مهر و علاقه شوهرت به اندازه نیاز شامل حالت نمی شود. بسیاری از مردان نیز چنین گله ای را از زنان خود دارند.
اشتیاق به اینکه شوهرت با تو مهربان باشد و باران عشق و محبتی را که نثار دختران می کند شامل حال تو هم بشود، به هیچ وجه اشتباه نیست. (از اینکه آن را اشتباه تلقی کنی برحذر باش) البته شما حسود هستید، دختر کوچک درون شما تشنه عشق و محبتی است که شوهر شما ظرفیت آن را دارد، کما اینکه عملاً چنین مهر و محبتی نسبت به بچه ها بروز می کند. می دانم حس وحشتناکی است که آدم مشاهده کند بچه هایی که خودش به دنیا آورده رقیب او شده اند. آنچه که اتفاق افتاده همین است.
این به شما کمک می کند تا بدانید شوهرتان کجا ایستاده است. می بینی چه ساده با بچه ها با علاقه و احساس خوب قاطی شده و به آنها محبت می کند.
بچه ها عیب جویی نمی کنند، انتقاد نمی کنند، عیب او را نمی بینند، او را بدون قید و شرط دوست دارند.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علی بابا ( یکشنبه 89/6/28 :: ساعت 1:21 عصر )