موانع توسعه:

یکی از نظریه پردازان توسعه به نام راجرز عناصر فرهنگی را که به عنوان مانع توسعه عمل می کند بیان می کند که به بعضی از آنها اشاره می شود یکی از این عوامل عدم اعتماد متقابل در روابط شخصی است بدگمانی و بدبینی و حسد به علت کمبود منابع و مزایای کمیاب ( ثروت – زمین و...) در افرادمانع همکاری و تعاون آنها با همدیگر می شود این عامل شاید در شهرستان خواف مشاهده می شود عدم اعتماد متقابل به معنی این نیست که مردم در هیچ زمینه ای با هم تعاون و همکاری نکنند. مثلا، در امور خیرات ، کمک به فقرا ، ساختن مسجد از کمک کردن دریغ ندارند. یعنی مردم در اموری کمک می کنند که برای طرف مقابل سود و سرمایه ای آنچنانی نداشته باشد که پیشرفت آنان را فراهم آورد، عدم اعتماد متقابل و عدم تعاون در اموری است که زمینه ساز رقابت و پیشرفت مادی آنان باشد. یعنی خیلی کم افرادی در شهر بودند که سرمایه های اندک خود را روی هم بگذارند و در تأسیس یک کارگاه کوچک با هم همکاری کنند دومین عامل تقدیر گرایی است یعنی این اعتقاد که همه چیز از قبل تعیین شده است . سرنوشت انسان رقم خورده است و تلاش انسان نمی تواند تقدیر و سرنوشت را عوض کند.

اگر چه تقدیر گرایی برای آرامش روانی در بعضی امور خوب است اما اگر مانع تلاش و فعالیت شود و انسان خود را ناتوان از مداخله در امور ببیند چیزی بد خواهد بود مثلاً برای افزایش بهره برداری میزان تولیدات تا سالها از سموم دفع آفات استفاده نمی کردند. می گفتند: «رزق و روزی ما از قبل مشخص شده است.

نمی توانیم به زور چیزی به خودمان بدهیم.ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » علی بابا ( چهارشنبه 89/1/4 :: ساعت 7:14 صبح )